Zmarł o. Tadeusz Majszyk CSsR
W sobotni poranek 14 czerwca 2025 roku w domu zakonnym redemptorystów przy ul. Karolkowej w Warszawie zmarł o. Tadeusz Majszyk, redemptorysta. Przeżył 80 lat, odszedł w 63. roku życia zakonnego i 55. roku kapłaństwa.
Msza św. pogrzebowa odbędzie się w środę 18 czerwca 2025 roku o godz. 12.00 w kościele parafialnym św. Klemensa Hofbauera w Warszawie. Pół godziny wcześniej modlitwa różańcowa.
O. Tadeusz Majszyk urodził się 16 sierpnia 1944 roku w miejscowości Brzóze koło Mińska Mazowieckiego z rodziców Jana i Anny zd. Siwak. Miał sześcioro rodzeństwa. Szkołę podstawową ukończył w swojej rodzinnej miejscowości. O kapłaństwie myślał już jako dziecko. W 1959 roku po raz pierwszy spotkał redemptorystów, którzy w Mińsku Mazowieckim głosili misje. Byli to ojcowie Brzoskowski, Pęgiel i Moczulski. W 1959 roku w wieku 46 lat zmarła nagle mama o. Majszyka, a pogrzeb miał miejsce w dzień zakończenia misji. Od tego spotkania z redemptorystami postanowił zostać misjonarzem i wstąpić do Zgromadzenia.
W sierpniu 1959 roku udał się do Torunia, gdzie podjął naukę w juwenacie. Ukończył tam dwie klasy, ale niestety władze państwowe w 1961 roku rozwiązały juwenat. Następnie 24 września 1961 roku rozpoczął nowicjat w Braniewie i tam 24 września 1962 roku złożył pierwsze śluby zakonne. Z Braniewa przeniesiono go do Łomnicy-Zdroju, gdzie kontynuował naukę, aby przygotować się do matury. Stamtąd został przeniesiony do Tuchowa, gdzie przez jeden rok uczył się w miejscowym gimnazjum. Następnie zamieszkał w domu zakonnym redemptorystów we Wrocławiu, gdzie w roku 1964 zdał eksternistycznie egzamin dojrzałości, po którym podjął studia filozoficzno-teologiczne w Wyższym Seminarium Duchownym Redemptorystów w Tuchowie. Śluby wieczyste złożył 15 sierpnia 1967 roku. Święcenia kapłańskie przyjął z rąk biskupa Jerzego Ablewicza 21 czerwca 1970 roku.
Po święceniach odbył Tirocinium w Toruniu, a po jego ukończeniu został skierowany do Gliwic w charakterze misjonarza. W 1973 roku skierowano go do Warszawy do domu przy ul. Pieszej, gdzie organizował duszpasterstwo powołań. W międzyczasie na Akademii Teologii Katolickiej podjął specjalistyczne studia z zakresu socjologii religii i teologii duchowości. Intensywna praca duszpasterza powołań i misjonarza doprowadziła do nadszarpnięcia stanu zdrowotnego. Po 14 latach intensywnej pracy, w roku 1987 przełożony Prowincji skierował o. Tadeusza do pracy w Polskiej Misji Katolickiej w Monachium w Niemczech.
Po dwóch latach, w czerwcu 1989 roku przełożony Prowincji skierował go do Norymbergi, gdzie razem z siostrami służebniczkami dębickimi podjął pracę w domu opieki liczącym 320 pensjonariuszy. Był duszpasterzem tego zakładu, kapelanem sióstr, a także współpracownikiem w niemieckiej parafii Matki Bożej Bogurodzicy w Norymberdze. Ponadto przez 15 lat pracował w archidiecezji Bamberg w duszpasterstwie osób głuchoniemych i słabo słyszących.
W Norymberdze pracował przez 33 lata, pomagając w Polskiej Misji Katolickiej i w wielu innych parafiach, głosząc słowo Boże, spowiadając, a także pełniąc inne posługi.
W dniu 30 września 2021 roku zamieszkał jako emeryt w domu zakonnym redemptorystów przy ulicy Karolkowej w Warszawie, służąc w miarę możliwości pomocą duszpasterską na miejscu, jak i w innych parafiach. W okresie Adwentu i Wielkiego Postu chętnie wyjeżdżał z pomocą duszpasterską do Norymbergii. Pogarszający się stan zdrowia sprawił, że wiosną 2025 roku wycofał się ze wszystkich zaangażowań, niemniej jednak chorobę znosił z pogodą ducha. Zmarł w domu zakonnym przy ul. Karolkowej w Warszawie nad ranem 14 czerwca 2025 roku.
red.
