42. Ogólnopolska Pielgrzymka Braci Zakonnych na Jasną Górę
W dniach 15-16 października 2025 r. odbyła się 42. Ogólnopolska Pielgrzymka Braci Zakonnych na Jasną Górę. Hasło tegorocznej pielgrzymki brzmiało: „Rok Święty wezwaniem do dziękczynienia i odnowy życia konsekrowanego”, a patronem pielgrzymki był br. Kalikst Kłoczko OFMCap – z lubelskiej Poczekajki.
W pielgrzymce uczestniczyło 120 braci z różnych zgromadzeń zakonnych. Wśród tej liczby byli także bracia redemptoryści: Paweł, Henryk, Bolesław, Dawid oraz piszący te słowa Krzysztof.
Dla nas, redemptorystów był to szczególny dzień. Wspomnienie naszego brata, św. Gerarda Majelli. Stąd też i większa radość z tego, że wraz ze św. Gerardem mogliśmy być na Jasnej Górze u Bożej Matki, której wielkim czcicielem był nasz święty brat.
Nasze pielgrzymowanie rozpoczęliśmy wspólną jutrznią, którą poprowadzili bracia cystersi z Wąchocka. Po modlitwie wysłuchaliśmy konferencji o. prof. dr hab. Andrzeja Derdziuka OFMCap, który mówił o istotnych elementach nauczania Ojca świętego Franciszka o życiu konsekrowanym. W swojej konferencji prelegent zaznaczył m.in., że życie konsekrowane należy do natury Kościoła, przez nie Chrystus staje się obecny w licznych dziełach wykonywanych przez osoby konsekrowane. Najbardziej istotnym wymiarem życia radami ewangelicznymi jest naśladowanie Chrystusa w Jego całkowitym oddaniu się Ojcu. Konsekracja przez życie radami ewangelicznymi: czystości, ubóstwa i posłuszeństwa jest rodzajem ewangelicznej przypowieści, przez którą Bóg chce apelować do ludzi, że są na tej ziemi pielgrzymami zmierzającymi do Królestwa, które nadejdzie.
Następnie uczestniczyliśmy w Eucharystii, której przewodniczył także o. prof. Andrzej, który w homilii mówił, że w życiu liczą się konsekwencje. Pan, który patrzy na serce, widzi to, co w nim się kryje. Chrystus chce przede wszystkim naszej pokory.
Zachęcił nas również, abyśmy przyjmując napomnienia Chrystusa, które płyną z Jego miłości i troski umieli także zobaczyć, że On widzi w nas ogromny potencjał , że On swoim zaufaniem powierza nam swoje talenty, abyśmy je pomnażając oddawali Bogu chwałę, ludziom przynosili pożytek a sami otrzymali wieczną nagrodę w niebie.
W godzinie Miłosierdzia Bożego spotkaliśmy się na wspólnej modlitwie – Koronce. Wysłuchaliśmy również życiorysu patrona pielgrzymki – br. Kaliksta Kłoczki. Następnie wyruszyliśmy na wały jasnogórskie na drogę krzyżową, której rozważania poprowadził br. Fabian OP.
Kolejnymi punktami pierwszego dnia pielgrzymki była wspólna kawa i herbata, modlitwa różańcowa oraz Apel Jasnogórski, któremu przewodniczył członek Komisji ds. Braci Zakonnych, br. Bernard Kluczkowski OSPPE, definitor generalny Zakonu Paulinów.
Drugi dzień naszego pielgrzymowania rozpoczęliśmy również od modlitwy jutrznią, po której wysłuchaliśmy konferencji prof. Moniki Przybysz z UKSW w Warszawie, która podjęła się drugiej części wykładu (pierwszy był omawiany w zeszłym roku) nt: „Szanse i zagrożenia związane z używaniem mediów elektronicznych przez osoby konsekrowane (smartfon za klauzurą).
Na zakończenie pielgrzymki uroczystej Eucharystii w Kaplicy Cudownego Obrazu przewodniczył i homilię wygłosił bp Piotr Kleszcz OFMConv, biskup pomocniczy archidiecezji łódzkiej. W swojej homilii mówił o dwóch znakach: pierwszy, to znak zapytania, a drugi to wykrzyknik. Czym się różnią? U dołu mają kropkę, jeden jest zakręcony, a drugi prosty. Ten zakręcony (?) symbolizuje, że my też mamy czasem wiele wątpliwości, pytań, czasem może ten znak zapytania przypomina nam haczyk, ktoś jest wątpliwy. Zauważył również, że znak zapytania może być czymś, co kojarzy nam się z jakąś ciekawością, rozwojem. Nawiązując do drugiego znaku, wykrzyknika (!), oznaczającego jakieś zdecydowanie, odkrycie czegoś, biskup zauważył, że wykrzyknik to również jakieś uporządkowanie, okrzyk radości.
W naszym życiu Jezus stawia nam wiele pytań: czy kochasz Mnie?, czy miłujesz Mnie?. Kaznodzieja nawiązując do Bożego Słowa, mówił, że Pań Bóg szuka kogoś, kto mógłby współpracować. I pyta: Kogo mam posłać? Oto ja – poślij mnie. My, bracia zakonni odpowiadając na swoje powołanie, na to pytanie, czy mój znak zapytania się wyprostuje, stanie się wykrzyknikiem, zdecydowanie odpowiadamy: „Panie do kogo pójdziemy? Ty masz słowa życia wiecznego!”
br. Krzysztof Makowski CSsR, Rowy; fot. bracia bernardyni i br. Krzysztof Makowski CSsR
